Archief

1saal11
1saal12
1saal13
1saal14
1saal15
1saal16
1saal17
2kindeheit18
2kindeheit19
2kindeheit20
2kindeheit21
2kindeheit22
2kindeheit23
2kindeheit24
3graan01
3graan02
3graan03
3graan04
3graan05
3graan06
3graan07
3graan071
3graan08
3graan09
3graan10
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow



2023

Deutsch unten

Hafensicht

Strooien van zand,
vluchtig en snel,
oeroud en zo weer voorbij
enkel met volledige aandacht
een lijn die niet stopt
tot de bezem komt

 

Voor Hafensicht heb ik een landkaart ontworpen rond de loop van de rivier de Hase, die moest verdwijnen voor de aanleg van het kanaal. Drie vrouwen tekenen in diepe rust een uur lang aan dit poetische beeld. Intussen ontrolt zich een hectische scene die de strijd rond bouw van het kanaal rond 1900 vertelt. De vernietiging van het zandschilderij is de apotheose van deze openingsscene. Vanuit hier ontvouwt zich de theaterfietstoer  met oa een graafmachine en een installatie met zuilenprojectie: Hafensicht onder regie van Katrin Orth, geproduceerd door het Piesberger Gesellschaftshaus Osnabrück.

 

HafenSand01
HafenSand02
HafenSand03
HafenSand04
HafenSand05
HafenSand06
HafenSand07
HafenSand08
HafenSand09
HafenSand10
HafenSand11
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow



2023

Deutsch unten

Zand / Sand
Strooien van zand,
vluchtig en snel,
oeroud en zo weer voorbij
enkel met volledige aandacht
een lijn die niet stopt
tot de bezem komt

 

Voor Hafensicht heb ik een landkaart ontworpen rond de loop van de rivier de Hase, die moest verdwijnen voor de aanleg van het kanaal. Drie vrouwen tekenen in diepe rust een uur lang aan dit poetische beeld. Intussen ontrolt zich een hectische scene die de strijd rond bouw van het kanaal rond 1900 vertelt. De vernietiging van het zandschilderij is de apotheose van deze openingsscene. Vanuit hier ontvouwt zich de theaterfietstoer Hafensicht onder regie van Katrin Orth, geproduceerd door het Piesberger Gesellschaftshaus Osnabrück.

 

Sand

Sand verstreuen,
flüchtig und schnell,
uralt und gleich wieder vorbei
nur mit voller Aufmerksamkeit
Eine Linie, die niemals endet
bis der Besen kommt

 

Für Hafensicht habe ich eine Karte rund um den Verlauf der Hase entworfen, die für den Bau des Kanals verschwinden musste. Drei Frauen schöpfen eine Stunde lang in tiefer Ruhe dieses poetischen Bild. Währenddessen entfaltet sich eine hektische Szene, die die Geschichte der Streit um den Bau des Stichkanals um 1900 erzählt. Die Zerstörung des Sandgemäldes ist die Apotheose dieser Eröffnungsszene. Von hier aus entfaltet sich der Theater-Rundgang Hafensicht unter der Leitung von Katrin Orth, produziert vom Piesberger Gesellschaftshaus Osnabrück.

Nabij12_IMG_3603
Nabij13_IMG_3596
Nabij14_IMG_3595
Nabij15_IMG_3597
Nabij16_IMG_3629
Nabij17_IMG_3641
Nabij18_IMG_3645
Nabij19_IMG_3651
Nabij20_IMG_3657 kopiëren
Nabij21_IMG_3658
Slide
SpelenPlay
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow



2021

Installatie in samenwerking met Jesse van Delft,
Onderdeel van Het Visuele Geheugen
in de Elleboogkerk in Amersfoort in opdracht van de Stadsgallerij.

Toen mijn lichaam begon te vertellenStokken Uitademen Verslappen VerslikkenStarenUitdrogen Lachen RimpelenVerkleuren Oplopen UitvallenTerugtrekkenOp een dag begon mijn lijf tegen me te praten. Ze zei: “Jij beschermt me. Je beschermt me tegen kou, hitte, honger en dorst. Tegen het zien en ervaren van verdriet, angst en boosheid. Je probeert mij fit en jong te houden, mijn tere huid te zachten. Je ver-mijdt risico’s om mij geen zeer te doen. Je omarmt me”. “Maar,” ging mijn lijf verder: “Net als ik, ervaren alle lichamen hartelijkheid, een glimlach, een volle buik, een tevreden blik; als ook: handen te kort, onrust in de maag, trillende benen, lege ogen of knagende tanden”. “Zou je hen daarom niet net zo beschermen als dat je mij beschermt?”. Onder de loep AanspannenOntspannen Bootcampen Verbranden Rijden Trekken Zoenen ZwetenHuilen KnarsetandenDrinken Schrijven Tekenen LopenMijn lichaam ging verder en vertelde over alle onderdelen waaruit zij bestaat, van de kleinste cellen, tot een groot rond gezicht. Ze vertelde over handen en vele andere ledematen. Over elle-boog, pink, linker bil, kin en een geslachtsorgaan. “Ze zijn met veel en allen verschillend en uniek” zei ze. Ze vroeg waarom ik haar, ‘mijn’ lichaam dan toch als geheel beschouw en bescherm, ondanks dat ze uit 60 biljoen verschillende cellen bestaat? Terwijl ik erover nadacht dat er meer cellen in mijn lichaam zijn dan mensen op aarde ging mijn lijf verder: “Alle anderen, mens en dier, zijn ook verschillend en met veel. Zij willen beschermd worden, net als ik. Ik die bestaat uit velen, allen zo verschillend”. En ze vroeg me meer. “Waarom hoor ik bij jou?” “In welk onderdeel zit jij? In de rug? In het hart? Het hoofd? De linkerdij? In allen tegelijk?” Vallen Lopen Optrekken Billenschuiven KruipenTrekken Afzetten Glijden UitstrekkenPivoteren Vashouden Reiken Kijken Zuigen Aanspannen InademenToen vroeg mijn lijf: “Je voelt geen pijn als een ander hoofdpijn heeft, maar waarom beschermt jouw hand jouw voet wanneer jij je kleine teen stoot? Waarom verzorgt jouw hand jouw voet en jij de ander niet?” Een beeld vormde zich in mijn bewustzijn. Een beeld van duizenden armen, benen, hoofden; hangend in de lucht. Een beeld waarin mensen ledematen uitkiezen, ze in een winkel-mand stoppen, er in grote letters ‘van mij’ op schrijven. Waarin ze de winkel uit lopen en fysieke en mentale sensaties beginnen te voelen, via de handen en voeten en neuzen en kleine tenen in hun mandje. Via die handen en voeten en neuzen en kleine tenen die zij hebben gekocht en niet via die handen en voeten en neuzen en kleine tenen uit een andere winkelmand. “Waarom? Waar is dat goed voor?”

Slide
SpelenPlay
Dwang01
Dwang02
Dwang03
Dwang09
Dwang07
Dwang06
Dwang05
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow



2020

Een introductie film (5 minuten) voor de nieuwe tentoonstelling van Gedenkstätte Augustaschacht, over de context van dit nazi arbeids heropvoedingkamp nabij Osnabrück.

 

Toen de vraag kwam of ik deze film wilde maken, dacht ik meteen: begin bij de houtskool animaties van William Kentridge. Teken, veeg uit, teken, veeg uit, teken…

Met dank aan:

Marijke Schurink, Michael Gander, Ralf Siebenand, Herman Schlooz, Jan van Delft en
Janine Doerry, Lennart van Wylick, Thomas Costbudde, Manfred Pomorin, Coen Kerkhof, Rüdiger Rosenhagen, Christof Henken, Luca Langnau, Christina Neese.



2019

Waterbus is onderdeel van Nahtzeit, een lokatietheater in Osnabrück.

De regie is in handen van Katrin Orth, muziek wordt gecomponeerd door Ralf Siebenand. Het is een productie van het Piesberger Gesellschaftshaus.

Slide
Hoofding laag
SpelenPlay
RoundMIRN26RoudnAnsRoundAvondwind kopiëren
RoundMIRN25IMG_3835
RoundMIRN24IMG_0948
RoundMIRN23IMG_3845
RoundMIRN22IMG_0883
RoundMIRN21IMG_0849
RoundMIRN20IMG_3839
RoundMIRN19IMG_3822
RoundMIRN18IMG_0784
RoundMIRN16IMG_3817
RoundMIRN15IMG_3819
RoundMIRN14IMG_3809
RoundMIRN13IMG_0676
RoundMIRN12IMG_0640
RoundMIRN11IMG_0625
RoundMIRN10IMG_0562
previous arrow
next arrow



2018

Over dit project schreef Alphons ter Averest van het MIR-project:
“Theo van Delft vertrouwt op de bezieling van materie, een antroposofisch principe dat al zichtbaar was in het begin van zijn kunstenaarschap toen hij werkte met ijs en vuur. Het bewustzijn van de innerlijke en de uiterlijke wereld wordt bevestigd door observaties en bespiegelingen. Camera en spiegel zijn het gereedschap om de relatie tussen mens en zijn omgeving te bevestigen. Ruimtes spelen daarom ook een belangrijke rol in de projecten van de kunstenaar, het zijn de cellen die zijn universum beschrijven.

In MIR hangt een mobile van voorwerpen voortdurend op zoek naar balans. Het wordt gestuurd door het kleinste briesje of de luchtcirculatie die iedere bezoeker vergezelt. Dat bevestigt de interactie tussen de voorwerpen en de personen in de ruimte. Het danstheater Rùm  met Kiki Boot, Lenna Schouten, Anniek Pically zal op een aantal momenten in de week korte dansimprovisaties uitvoeren in de ruimte met live muziek van Sander Hop. Overdag is het een solo in reactie de ruimtelijke installatie. s ‘Avonds zijn het 3 solo’s waar de danser de confrontatie aangaat met videobeelden van zichzelf.”

Round and Round II kent drie fases:
Ochtend: Een ijle mobiel in de MIR tent wordt bewogen door achtereenvolgens zout, water en wind.
Dag: de dansers reageren in een solo op de beweging van de mobile vanuit één van de drie emoties: afkeer, jaloezie of begeerte.
Nacht: Versmelting van mobile,  live dans, videoprojectie en muziek.

previous arrowprevious arrow
RoundandRoundstill
Round And Round
next arrownext arrow



2018

Met Danstheater Rùm ontwikkel ik een idioom met beelden van een 36oº camera om een installatie en mogelijk voorstelling te maken. De beelden vind ik fascinerend om mee te werken omdat het een sterke metafoor is voor hoe we allemaal het centrum van ons eigen universum zijn. We leven allemaal in onze eigen bubbel, alsof die los staat van de omgeving. Daar geef ik met deze beelden commentaar op.

Als inspiratie voor de karakters van de verschillende wereldjes gebruik ik het boeddhistische principe dat je de vijf negatieve emoties kunt omvormen tot een positieve kracht. Zo kan woede gezuiverd worden tot doorsnijdende helderheid, hebzucht kun je omzetten in onderscheidend gewaar zijn.

 

01steinbercherLikinmderwagenleeg01
02steinbrecher Rainer02
03steinbrecherKinderwagen03
04Steinbrecherleunend04
05steinbrecherboven05
06Ralf06
08saalmensen08
09saalleeg09
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow



2017

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

liberkeiinomgeving1000
turksejongens1000
Slide
SpelenPlay
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow



2001

Het beeld DiaSteen gaat over vriendschap. Zusterstad Liberec heeft Amersfoort een blok graniet geschonken als blijk van waardering en als symbool voor de goede verstandhouding. De Zonnehof, centrum voor moderne kunst heeft Theo van Delft opdracht gegeven een kunstwerk te maken met deze kei. In dit kunstwerk fungeert de kei van Liberec letterlijk als een podium waarop vriendschap kan worden beleden en vastgelegd. In de plaat die dwars op de kei wordt geplaatst, is de Amersfoortse kei uitgespaard. Een ieder kan zich zo laten fotograferen op de kei uit Liberec met die van Amersfoort als getuige op de achtergrond. Het beeld kan aanleiding geven voor allerlei series en portretreeksen waarin de vriendschapsband nog eens extra kan worden benadrukt. De kunstenaar wil hiertoe zelf een aanzet geven en als eerste de wijkbewoners vastleggen.