Archief

2017

.

Een video installatie als onderdeel van Linie in  Lichterlaaie 2016, met 7 projecties op vloer en wand van de kazematten van Fort Lunet IV in Utrecht. Uitgangspunt was de monotone afzondering van de bewoners van het waterliniefort.

Met de externe link zie je een 360 º impressie w.aar je doorheen kunt bewegen

Monument voor de Freules van Beckum die in1544 verbrandt zijn omdat ze trouw beleven aan hun doopsgezinde geloof. Deze opdracht van Kunstenlab Deventer  is het elfde kunstwerk in het Canonkunstproject.

Freulespoor
Voor het kunstwerk in de gemeente Hof van Twente is de geschiedenis van de Freules van Beckum het uitgangspunt. De freules zijn vanwege hun geloof in 1544 veroordeeld en op het Galgenveld even buiten Delden op de brandstapel terechtgesteld op 13 november.

Het kunstwerk bestaat uit twee delen. Hoog boven het laantje van het Morshuis hangt een metalen schaal tussen de bomen. Uit deze doopschaal komt een spoor van voetafdrukken, alsof iemand door de lucht een wandeling maakt. Het spoor van deze voetstappen zien we terug boven de Rijssenseweg, vlakbij het galgenveld. Daar bewegen de voetstappen zich in een golvende lijn door een stalen kooi. De voetafdrukken verwijzen naar de onzichtbare sporen die de freules hebben nagelaten; De macht heeft de diepgevoelde overtuiging niet kunnen tegenhouden.
De schaal, het spoor en de kooi zijn als de woorden van een gedicht dat geschreven wordt in het Twentse landschap.

Het kunstwerk gaat niet alleen over vroeger, maar ook over vandaag. De voetstappen in het spoor zijn van Dilvin, een vrouw die twintig jaar geleden uit Koerdistan naar Nederland is gevlucht omdat zij haar overtuigingen niet wilde opgeven.

De joffers van Beckum – Koos Geerds
naar de takkenbos dicht om gindse paal
schrijden zij voort al zingend een lied
omdat zij wandelden naar Woord en Geest
voor niets bevreesd zelfs voor de duivel niet

wie water op het voorhoofd heeft gevoeld
heeft deel gekregen aan een hoger rijk
die kent een Heer van louter zaligheid
en acht de wereld enkel stof en slijk

de rook is dicht en de vlammen slaan toe
de dood komt haastig en een stilte valt
want ieder die het ziet wordt zich bewust
van diepe leegte in zijn eigen ziel

hier is een ruimte van geweten
die door geen macht ter wereld kan bezet
wie haar bewonen zijn voorgoed bevrijd
van angst voor dwang want liefde is hun wet

Diverse publicaties zijn geschreven bij de realisatie van dit werk, zoals op doopsgezind.nl
en door Bouke Wouda 

Er is ook een wandeling langs de twee delen van het beeld: het Jofferspad. bij de VVV te bestellen

2007

Achter het venster van een oude speelgoed winkel zie je een denkbeeldige ruimte, die werkt als een zonnewijzer, dag en nacht. Het licht uit de ramen, en door door de vloer valt op muren en het plafond, en wijst daarmee te tijd aan. Ook ’s nachts schijnt de zon van onderen de ruimte binnen, alsof de aarde speciaal voor deze kamer het zonlicht doorlaat.

Onze beleving van tijd is welbeschouwd niet lineair. Soms gaat hij snel, soms traag, in onze geest schieten we op en neer van toekomst naar verleden en soms rusten we even in het nu.

In de Tijdenwinkel schuiven verschillende tijdschalen bij elkaar in één beeld. Het licht van de zon geeft de uren aan aan. De jaren zijn afleesbaar aan andere elementen uit de stad: bewoners van alle leeftijden.

Tijdenwinkel was deel van Lumineus Amersfoort, een multimedia- en lichtkunstroute door de binnenstad van Amersfoort, op initiatief van Annelou Evelein