Archief

2023

Deutsch unten

Zand / Sand
Strooien van zand,
vluchtig en snel,
oeroud en zo weer voorbij
enkel met volledige aandacht
een lijn die niet stopt
tot de bezem komt

Voor Hafensicht heb ik een landkaart ontworpen rond de loop van de rivier de Hase, die moest verdwijnen voor de aanleg van het kanaal. Drie vrouwen tekenen in diepe rust een uur lang aan dit poetische beeld. Intussen ontrolt zich een hectische scene die de strijd rond bouw van het kanaal rond 1900 vertelt. De vernietiging van het zandschilderij is de apotheose van deze openingsscene. Vanuit hier ontvouwt zich de theaterfietstoer Hafensicht onder regie van Katrin Orth, geproduceerd door het Piesberger Gesellschaftshaus Osnabrück.

Sand

Sand verstreuen,
flüchtig und schnell,
uralt und gleich wieder vorbei
nur mit voller Aufmerksamkeit
Eine Linie, die niemals endet
bis der Besen kommt

Für Hafensicht habe ich eine Karte rund um den Verlauf der Hase entworfen, die für den Bau des Kanals verschwinden musste. Drei Frauen schöpfen eine Stunde lang in tiefer Ruhe dieses poetischen Bild. Währenddessen entfaltet sich eine hektische Szene, die die Geschichte der Streit um den Bau des Stichkanals um 1900 erzählt. Die Zerstörung des Sandgemäldes ist die Apotheose dieser Eröffnungsszene. Von hier aus entfaltet sich der Theater-Rundgang Hafensicht unter der Leitung von Katrin Orth, produziert vom Piesberger Gesellschaftshaus Osnabrück.

2023

Deutsch unten

Hafensicht

Strooien van zand,
vluchtig en snel,
oeroud en zo weer voorbij
enkel met volledige aandacht
een lijn die niet stopt
tot de bezem komt

Voor Hafensicht heb ik een landkaart ontworpen rond de loop van de rivier de Hase, die moest verdwijnen voor de aanleg van het kanaal. Drie vrouwen tekenen in diepe rust een uur lang aan dit poetische beeld. Intussen ontrolt zich een hectische scene die de strijd rond bouw van het kanaal rond 1900 vertelt. De vernietiging van het zandschilderij is de apotheose van deze openingsscene. Vanuit hier ontvouwt zich de theaterfietstoer  met oa een graafmachine en een installatie met zuilenprojectie: Hafensicht onder regie van Katrin Orth, geproduceerd door het Piesberger Gesellschaftshaus Osnabrück.

2021

2019

Waterbus is onderdeel van Nahtzeit, een lokatietheater in Osnabrück.

De regie is in handen van Katrin Orth, muziek wordt gecomponeerd door Ralf Siebenand. Het is een productie van het Piesberger Gesellschaftshaus.

2018

Over dit project schreef Alphons ter Averest van het MIR-project:
“Theo van Delft vertrouwt op de bezieling van materie, een antroposofisch principe dat al zichtbaar was in het begin van zijn kunstenaarschap toen hij werkte met ijs en vuur. Het bewustzijn van de innerlijke en de uiterlijke wereld wordt bevestigd door observaties en bespiegelingen. Camera en spiegel zijn het gereedschap om de relatie tussen mens en zijn omgeving te bevestigen. Ruimtes spelen daarom ook een belangrijke rol in de projecten van de kunstenaar, het zijn de cellen die zijn universum beschrijven.

In MIR hangt een mobile van voorwerpen voortdurend op zoek naar balans. Het wordt gestuurd door het kleinste briesje of de luchtcirculatie die iedere bezoeker vergezelt. Dat bevestigt de interactie tussen de voorwerpen en de personen in de ruimte. Het danstheater Rùm  met Kiki Boot, Lenna Schouten, Anniek Pically zal op een aantal momenten in de week korte dansimprovisaties uitvoeren in de ruimte met live muziek van Sander Hop. Overdag is het een solo in reactie de ruimtelijke installatie. s ‘Avonds zijn het 3 solo’s waar de danser de confrontatie aangaat met videobeelden van zichzelf.”

Round and Round II kent drie fases:
Ochtend: Een ijle mobiel in de MIR tent wordt bewogen door achtereenvolgens zout, water en wind.
Dag: de dansers reageren in een solo op de beweging van de mobile vanuit één van de drie emoties: afkeer, jaloezie of begeerte.
Nacht: Versmelting van mobile,  live dans, videoprojectie en muziek.

2017

.

2001

Het beeld DiaSteen gaat over vriendschap. Zusterstad Liberec heeft Amersfoort een blok graniet geschonken als blijk van waardering en als symbool voor de goede verstandhouding. De Zonnehof, centrum voor moderne kunst heeft Theo van Delft opdracht gegeven een kunstwerk te maken met deze kei. In dit kunstwerk fungeert de kei van Liberec letterlijk als een podium waarop vriendschap kan worden beleden en vastgelegd. In de plaat die dwars op de kei wordt geplaatst, is de Amersfoortse kei uitgespaard. Een ieder kan zich zo laten fotograferen op de kei uit Liberec met die van Amersfoort als getuige op de achtergrond. Het beeld kan aanleiding geven voor allerlei series en portretreeksen waarin de vriendschapsband nog eens extra kan worden benadrukt. De kunstenaar wil hiertoe zelf een aanzet geven en als eerste de wijkbewoners vastleggen.